woensdag 9 november 2016 / Vrij Nederland / Foto: Gary Bembridge via Flickr (cc)

Shell wil tegelijkertijd fossiel én groen zijn, en dat gaat niet samen

Circa 1 procent van Shells investeringsbudget gaat naar duurzame energie. De rest is nog steeds olie, olie, olie.

‘Alles wijst er op dat de Noordzee een spilfunctie gaat vervullen in de Nederlandse energietransitie,’ schrijft Marjan van Loon, president-directeur van Shell Nederland, in de nieuwste editie van haar bedrijfsblad Venster. Windenergie speelt daarin ‘de hoofdrol’, maar vergeet niet dat ‘de Noordzee al decennialang een bron is van energie door met name de winning van olie en gas,’ schijft ze. ‘Dat blijft zo, maar wel in toenemende mate in combinatie met wind als energiebron.’

Het uitgangspunt van Van Loon klinkt redelijk: duurzame energie is noodzakelijk, maar voorlopig kan de wereld niet zonder fossiele brandstoffen. Wind en olie gaan hand in hand.

Vorige maand sloot Shell zich op de Nationale Klimaattop aan bij een coalitie van veertig bedrijven die pleiten voor een heuse klimaatwet. Hierin moeten wettelijk verankerde doelen staan om er voor te zorgen dat we in 2050 80 tot 95 procent minder broeikasgassen uitstoten, zoals afgesproken in de Parijse klimaatakkoorden.

Greenwashing? Ja en nee. Shell en die andere bedrijven zijn serieus: ze willen duidelijkheid en zekerheid, anders kun je geen grote investeringen doen. Een klimaatwet biedt die duidelijkheid, in plaats van het talmen, tanen en dralen van dit kabinet en vorige kabinetten.

Maar Shell speelt een dubbelspel. Het onderschrijft de noodzaak van een energietransitie, maar het budget voor duurzame investeringen is jaarlijks 150 miljoen euro, ongeveer 1 procent van wat Shell investeert in fossiel. Vorige week kondigde topman Ben van Beurden aan volgend jaar 25 miljard dollar te investeren – de woorden ‘duurzaam’ of ‘hernieuwbaar’ vielen niet één keer, het woord ‘olie’ des te vaker. Voorlopig spelen fossiele brandstoffen dus ‘de hoofdrol’, in lijn met wat Van Beuren begin dit jaar zei: ‘Ik pomp alles op wat ik kan oppompen.’ Hoe is dat te rijmen met Van Loons pleidooi voor een ‘versnelling van de energietransitie’?

Als Shell echt wil dat de Parijse klimaatakkoorden nageleefd worden en de aarde niet meer dan 1,5 graad opwarmt, dan stopt het met investeren in nieuwe fossiele bronnen en pompt het alleen nog geld in duurzame energie. De klimaatwetenschap is er duidelijk over: om onder die 1,5 graad te blijven, moet er niet meer, maar minder CO2 de lucht in. Shell wil tegelijkertijd fossiel én groen zijn, en dat gaat niet samen.

Op de voorpagina van bedrijfsblad Venster zien we een stemmige foto van de Noordzee, met in de verte een booreiland. Waar zijn de windmolens? Wanneer realiseert Shell zich dat de toekomst al is begonnen, en stopt het met het investeren in nieuwe olie- en gasbronnen? Wanneer houdt Shell op met talmen, tanen en dralen?